درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکت چشم (EMDR) ابتدا در سال 1987 برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) توسعه یافت و توسط مدل پردازش اطلاعات تطبیقی انجام می شود(منبع).

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم چیست؟

درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) یک تکنیک درمانی سلامت روان است. این روش شامل حرکت دادن چشم ها به روشی خاص در حین پردازش خاطرات آسیب زا است. هدف EMDR این است که به شما کمک کند تا از تروما یا سایر تجربیات ناراحت کننده زندگی بهبود پیدا کنید. در مقایسه با سایر روش های درمانی، EMDR نسبتاً جدید است. اولین کارآزمایی بالینی که EMDR را بررسی کرد در سال 1989 بود. ده ها کارآزمایی بالینی از زمان توسعه EMDR نشان می دهد که این تکنیک موثر است و می تواند سریعتر از بسیاری از روش های دیگر به فرد کمک کند(منبع).

 EMDR یک درمان فردی است که معمولاً یک تا دو بار در هفته و در مجموع 12-6 جلسه انجام می شود، اگرچه برخی از افراد از جلسات کمتری بهره مند می شوند. جلسات را می توان در روزهای متوالی برگزار کرد(منبع).

چه کسانی به درمان EMDR  نیاز دارند؟

گسترده ترین استفاده از EMDR برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است. ارائه دهندگان مراقبت های روانی نیز از آن در درمان شرایط زیر استفاده می کنند:

• اختلالات اضطرابی: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس، فوبیا و اضطراب/فوبیا اجتماعی.
• اختلالات افسردگی: اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم و افسردگی مرتبط با بیماری.
• اختلالات تجزیه ای: اختلال هویت تجزیه ای یا فراموشی و مسخ شخصیت یا عدم تحقق.
• اختلالات خوردن: بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری.
• نارسایی جنسیتی: احساس می کنید که جنسیت شما با جنسیتی که در بدو تولد به شما اختصاص داده شده متفاوت است.
• اختلال وسواس فکری جبری (OCD)،
• اختلال بدشکلی بدن
•  اختلال احتکار
• اختلالات شخصیت: اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی.
• اختلالات تروما: اختلال استرس حاد، PTSD و اختلال سازگاری(منبع).

مراحل انجام EMDR:

نقشه 8 مرحله EMDR به عنوان راهنمای هدف درمان EMDR عمل می کند: "تسهیل پردازش اطلاعات سریع". فهمی که بر اساس آن درمان EMDR ساخته شده است این است که هر فرد توانایی طبیعی برای بهبودی دارد.

 همه ما در زندگی شرایط سختی را پشت سر می گذاریم. اغلب، ما قادریم اطلاعات (تصاویر، مناظر، صداها، احساسات، احساسات، افکار) از این رویدادها را خودمان یا با کمک دوستان و خانواده «پردازش» کنیم. برای روشن شدن، «پردازش» در درمان EMDR به این توانایی طبیعی برای ادغام احساسات، باورها و احساسات بدن ما در مورد یک تجربه اشاره دارد.

 اگر تجربه‌ای «پردازش شده» باشد، می‌توانیم درک کنیم که یک تجربه منفی بوده است، اما همچنین می‌توانیم آن را به اطلاعات مثبت یا مفید در رابطه با تجربه مرتبط کنیم. این مطالب مثبت یا مفید می‌تواند شامل درس‌های آموخته‌شده، تغییرات مفید در احساس و احساس بدن، یادآوری میزان قوی بودن ما، ارتباط با موفقیت‌های گذشته، یا آگاهی از اینکه چگونه اقدامات آینده را می‌توان به دلیل تجربه هدایت کرد.

 به عبارت دیگر، «پردازش» یک تجربه به معنای معنا بخشیدن به تجربه است و همچنین دیگر از آن احساس مزاحمت نمی کند(منبع).

برای مطالب بیشتر :

منبع : EMDR در روانشناسی? پایان دردهای گذشته و PTSD